Nursel: İşte Ben de Böyle Anne Oldum

Hamileyken, bebeğimi eve getirip yeni giysilerini giydireceğim, o güzelim beşiğinde uyutacağım ve saatlerce yer bulmak için uğraşıp sonunda salonumuzun en güneşli köşesine koyduğumuz sallanan sandalyede onu emzireceğim anı iple çekiyordum. Ama eve gelişimiz beklediğimden farklı oldu. Kırmızı suratlı avazı çıktığı kadar bağıran bebeğim o yepyeni giysilerinin üzerine kusup duruyordu. Göğüslerim gelen sütle dolup tıkanmıştı. Birden kafamda bir şimşek çaktı: kocam ve ben yalnızdık ve aniden ebeveyn olmuştuk.

Evdeki ilk birkaç hafta hayalimde kurduğum o harika, keyifli günler gibi olmadı. Doğruyu söylemek gerekirse, bunaltıcı günlerdi ve bazen zar zor kendimde olabiliyordum. Sütüm geldiğinde öyle bir şoka girmiştim ki çocuk doktorunun muayenehanesine telefon edip bunun normal olup olmadığını ve bebeğin emmesini nasıl sağlayabileceğimi sordum. Her gece saat beşle altı arasında hiç durmadan ağlamaya başladığında bir daha arayıp bunun normal olup olmadığını ve ona nasıl yardım edebileceğimiz sordum. Gece emzirmelerinde o kadar yorgun düşüyordum ki o göğsümün üstündeyken uykuya dalıyor ve sertleşmiş ve tutulmuş bir boyunla uyanıyordum.

anne olmakYeni düzenimizi oturtmamız birkaç hafta aldı. Kocam bana çok destek olduğu için şanslıydım. Ben ‘girdiden’ o ‘çıktıdan’ sorumluydu; yani ben emziriyordum, o da bezini değiştiriyordu, iki gün içinde göğüslerimin tıkanma sorunu da çözüldü ve bebeğim keyifle meme emmeye başladı. Mümkün olduğu kadar onu emzirmeye çalışıyordum çünkü bu en azından bana oturma ve dinlenme olanağı veriyordu, ilk ziyaretçi akını bitip insanlar bana nasıl yardımcı olabileceklerini sorduklarında, “Bize neden yemek getirmiyorsunuz?” diye cevap verdim keyifle. Yemek pişirmiyor olmak ve kendim gibi yetişkin insanlarla sosyal ilişki kurmak harikaydı.

Altı haftalıkken doktora gittiğimizde bebeğimin gülümsemeye ve cıvıldamaya başladığını doktora bildirmekten mutluydum. Bu durum, dünyamıza yepyeni bir soluk getirmişti. Sadece süt tedarikçisi ve bez değiştirici olmaktan kurtulmuş, annesi olarak bildiği birine dönüşmüştüm.

Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış.

Sayfa başına git